قرص اطریفل افتیمونی نیاک
معرفی فرآورده:
اطریفل معرب کلمه تری پهلای (Triphala) هندی بوده که به ترکیبات حاوی هلیله، بلیله و آمله گفته می شده است. دودرتریپ یا اطریفل افتیونی علاوه بر ترکیبات مـذکور حـاوی گیـاهان دیگری است که آرام بخش و مفید برای کبد می باشند. از آنجـا که در بسیاری از موارد مشکلات کبـدی و گوارشی موجب بروز سـردرد روزانه، میگرن و خستگی می گردد، لذا وجود این ترکیبات باعث شده تا در کنار ترکیبات آرامبخش (همچون گاو زبان و گل سرخ ) فرآورده، اثر بخشی مناسبی در درمان اینگونه مشکلات عصبی داشته باشد.
در طب سنتی فرآورده جهت پاک سازی معده، تنقیه مغز، دفع سودا و بلغم و همچنین درمان مالیخولیا که همان افسردگی و وسواس می باشد، مورد مصرف قرار می گرفته است.
موارد مصرف:
1 درمان سردرد، دردهای میگرنی و سردرد های صبحگاهی بویژه با منشاء کبدی.
2 التیام دهنده درد مفاصل.
3 داروی کمکی در درمان کمردرد و دردهای سیاتیکی.
مکانیسم اثر:
هلیله حاوی تانن، اسیدهای میوه و اسیدهای چرب است و در کاهش کلسترول موثر است. هم چنین این گیاه دارای ماده موثره ای به نام چبولاژیک اسید است که با مهار مالتاز و آلفا-گلوکوزیداز باعث مهار جذب قندها و کمک به درمان دیابت می شود.
بلیله نیز دارای تانن و ترکیبات فنلی است و اثرات آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریال از خود نشان می دهد.
آمله حاوی آسکوربیک اسید (ویتامین ث) و ترکیبات فنلی و فلاونوییدی است و توان آنتی اکسیدانی بالایی دارد و طبق برخی مطالعات می تواند به تشکیل موکوس در دستگاه گوارش کمک کرده و باعث بهبود زخم های گوارشی شود.
گل گاوزبان حاوی ترکیبات فنلی و سیانیدین ها است که طبق تحقیقات اثرات ضد اضطراب و افسردگی گیاه را به دلیل وجود آنها می دانند. همچنین این گیاه باعث مهار فاکتورهای التهابی مانند مسیر سیکلواکسیژناز می گردد.
گل سرخ دارای مقادیر قابل توجهی از آسکوربیک اسید (ویتامین ث)، فلاونوییدها و اسیدهای چرب بلند غیراشباع است و طبق مطالعات باعث بروز خاصیت آنتی اکسیــدانی، ضد افسردگی و جلوگیری از آتروفی رشتـه های عصبی توسط بتا-آمیلویید می شود.
تربد حاوی متابولیت های ثانویه مانند آلفا و بتا-تورپتئین، سـاپونین ها، اسکوپولتین و کومارین ها است. این گیاه دارای اثر محافظت از کبـد است که آن را به ساپونین های موجود در ترکیب نسبت می دهند. این گیاه در مطالعات اثـرات ضد التهاب و درد و کاهش علایم آرتریتیت را نشان داده است.
در مطالعات نشان داده شده که افتیمون می تواند باعث افزایش رهاسازی و فعال شدن گیرنده های گابا شود.
مقدار و نحوه ی مصـرف: طبق نظر پزشک و یا 3 بار در روز و هر بار 1 تا 2 قـرص.
عـوارض جانبی:
افتیمون و تربد خاصیت ملینی داشته و بنابراین ممکن است موجب لینت مزاج یا کرامپ شکمی گردد که میزان آن در طول دوره درمان کاهش می یابد.
موارد منع مصـرف:
درصورت وجود حساسیت شناخته شده به هریک از اجزا فرآورده.
تداخلات دارويي:
به دلیـل وجود افتیمون و تربد احتمال تشدید اثر محصولات ملین وجود دارد.
توصیه و احتیاطات:
1 در صورت مصرف همزمان با داروهای ملین، دوز داروها کاهش یابد.
2 دوره درمان حداقل 4-8 هفته می باشد، لذا مصرف دارو را تا پایان دوره درمان بطور منظم مصرف نمائید.
3 در صورت فراموش نمودن یک دوز، دوز بعدی را در زمان خود مصرف نموده و از افزایش دوز بعدی اجتناب نمائید.
4 این دارو مسکن نبوده بلکه باعث التیام کامل درد بعد از یک دوره درمان می شود.
مصرف در بارداری:
به دلیل احتمال ایجاد اسپاسم عضلات صاف، مصرف دارو در بارداری توصیه نمی گردد.
مصرف در شيردهی:
مجاز اسـت، البته ممکن است موجب تغییرطعم شیر و ایجـاد اسهـال و دل پیچه
برای نـوزاد گردد.
نمایش بیشتر
- بستن
0دیدگاه